तिमी
पोहोर परारको क्यालेन्डरजस्तै
यस्तो अतित हौ मेरी
जसलाई अब केवल
भुइँमा ओछ्याउन,
किताबमा जिल्दा हाल्न,
र फोहोर पोको पार्न मात्र काम लाग्छ,
फेरि उही समय ठानेर
मनको भित्तामा झुण्डाइरहन मिल्दैन ।
+++
गन्तव्यलाई भेट्न भनेर
एक जोर पैताला बोकी
कोसौं हिँडेर आएको थियो एउटा यात्रा,
विस्फारित आँखाहरुले हेरर यात्रालाई,
गन्तव्यले भनिदियो- म त केवल सुरुवात हुँ,
गन्तव्य अझै कोसौं टाढा छ ।
+++
पहिले पहिले
कथा सुन्नेहरुले सुनको माला लगाउँथे
कथा भन्नेहरुले फूलको माला लगाउँथे
आजकल,
शहरमा माला उन्ने धागोको अभाव छ ।
+++
एकदिन,
खुट्किलाहरु उक्लिँदै उक्लिँदै
स्वयम्भुको डाँडामा पुगेर
आँखा ठूला पार्दै सुस्ताएको बुद्धलाई,
भगवानपाउ नजिकैको बगरेले सोध्यो
- बाजे, मासु कति किलो राखौं ?
+++
चिन्नेहरुले हामीलाई यसरि चिनुन्,
तिमीलाई देख्दा मलाई सम्झिउन्,
मलाई देख्दा तिमीलाई सम्झिउन्,
हामी दुबैलाई एकैपटक देख्दा,
आफैँलाई बिर्सिउन् ।
+++
पोहोर परारको क्यालेन्डरजस्तै
यस्तो अतित हौ मेरी
जसलाई अब केवल
भुइँमा ओछ्याउन,
किताबमा जिल्दा हाल्न,
र फोहोर पोको पार्न मात्र काम लाग्छ,
फेरि उही समय ठानेर
मनको भित्तामा झुण्डाइरहन मिल्दैन ।
+++
गन्तव्यलाई भेट्न भनेर
एक जोर पैताला बोकी
कोसौं हिँडेर आएको थियो एउटा यात्रा,
विस्फारित आँखाहरुले हेरर यात्रालाई,
गन्तव्यले भनिदियो- म त केवल सुरुवात हुँ,
गन्तव्य अझै कोसौं टाढा छ ।
+++
पहिले पहिले
कथा सुन्नेहरुले सुनको माला लगाउँथे
कथा भन्नेहरुले फूलको माला लगाउँथे
आजकल,
शहरमा माला उन्ने धागोको अभाव छ ।
+++
एकदिन,
खुट्किलाहरु उक्लिँदै उक्लिँदै
स्वयम्भुको डाँडामा पुगेर
आँखा ठूला पार्दै सुस्ताएको बुद्धलाई,
भगवानपाउ नजिकैको बगरेले सोध्यो
- बाजे, मासु कति किलो राखौं ?
+++
चिन्नेहरुले हामीलाई यसरि चिनुन्,
तिमीलाई देख्दा मलाई सम्झिउन्,
मलाई देख्दा तिमीलाई सम्झिउन्,
हामी दुबैलाई एकैपटक देख्दा,
आफैँलाई बिर्सिउन् ।
+++
Comments
Post a Comment